Er staat een gekleurd opblaasbadje bij de entree van Theater Kikker. Op een zomerse dag staan zulke badjes in de tuin of op de stoep: heerlijk voor kleine kindjes om daarin te spelen. Maar hier kan je beter niet inspringen. Er zwemt een haai in het badje. Je ziet alleen de rugvin van de haai boven het water uitsteken. En het water waarin hij rondjes draait, is pikzwart.  

‘Great White Black Oil’ noemde kunstenaar Bas de Boer dit kunstwerk. ‘Great white’ is Engels voor de grote witte haai, die ook wel ‘mensenhaai’ wordt genoemd omdat hij bij Amerikaanse stranden mensen aanvalt. Er zijn allemaal griezelfilms gemaakt over dit enge zeedier. Het kinderbadje waar Bas de Boer hem in laat rondzwemmen, is natuurlijk veel te klein voor de enorme haai. En zijn rugvin is zwart. Misschien door het zwarte water in het badje, de ‘Black Oil’ uit de titel. Deze haai zwemt in zwarte olie. En olie in de zee is een van de redenen dat er steeds minder witte haaien zijn. Dus voor wie moeten we eigenlijk bang zijn? Voor de haai die mensen aanvalt als ze te dicht bij hem in de buurt komen, of voor de mens die het zeewater vervuilt?