Een danser die een saxofoon pakt, of een duet doet met een gitarist. De drummer die ineens opduikt in een dansend trio. Het Utrechtse dansgezelschap De Dansers maakt dansvoorstellingen die tegelijk popconcerten zijn. Daar zijn ze echt goed in. Je weet na een tijdje niet meer wie de muzikanten zijn en wie de dansers, de spelers kunnen het allebei. Bewegen en musiceren gaan hier samen op.  

Het gaat deze keer over de steun die je bij anderen vindt, over aandacht voor elkaar. Het ritme wordt bepaald door hoe dansers en muzikanten elkaar heel precies volgen. Van snellere, energieke nummers naar ingetogen (zelfgeschreven) songs: ‘Carried by those hands I trust, I’m floating to those mountaintops’. Als we alles met elkaar delen, kunnen we de moeilijkheden van het leven aan.  

Na het opzwepende dansconcert Shake Shake Shake, dat in 2020 op Tweetakt de zaal op z’n kop zette, wilden artistiek leiders Guy Corneille en Josephine van Rheenen door met dezelfde dansers en muzikanten. In Hush komen ze opnieuw samen in het grensgebied tussen dansvoorstelling en popconcert. Corneille die zelf op het podium meedoet: Dit keer draait alles om sensitiviteit, écht aandachtig luisteren naar elkaar en in die ontmoeting troost vinden. Want om de wereld te kunnen dragen, helpt het om er niet alleen voor te staan.” Van Rheenen, die de choreografie maakte samen met de dansers en muzikanten: Ik had genoeg van mensen die steeds harder gaan praten om dat wat ze zeggen dan belangrijker lijkt. Dus wilde ik graag met deze spelers een oefening doen in luisteren, nuanceren, verzachten. Om op het podium gevoeligheid toe te laten en vanuit daar elkaar te ontmoeten en kijken waar dat ons brengt.’

“Met volle overgave dansen én loepzuiver zingen: De Dansers blijven verrassen in dansconcert Hush.” – de Volkskrant

“De Dansers hebben er patent op; de ultieme symbiose tussen dans en muziek is hun heldere signatuur. De muzikanten van dit Utrechtse jeugddansgezelschap bewegen en ook dansers bespelen instrumenten.” – Theaterkrant